برازش مدل ریاضی ساختاری تجاری‌سازی دانش در دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر با هدف برازش مدل ریاضی-ساختاری تجاری‌سازی دانش در دانشگاه پیام‌نور انجام شد. روش پژوهش، کمی و مبتنی بر همبستگی با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی اعضای هیئت‌علمی و دانشجویان دکتری تخصصی دانشگاه پیام‌نور بود. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب طی دو مرحله: مرحله‌ی مقدماتی (100 نفر شامل 79 هیئت‌علمی و 21 دانشجوی دکتری) و مرحله‌ی اصلی (245 نفر شامل 194 هیئت‌علمی و 51 دانشجوی دکتری) داده­های مورد نیاز گردآوری شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ی 114 آیتمی پژوهشگر ساخته بود که هفت سازه‌ی موجود در مدل پژوهش را اندازه‌گیری می‌کند. خصوصیات روان‌سنجی ابزار پژوهش با استفاده از رویکرد تحلیل عاملی تأییدی بر روی‌داده‌های مرحله‌ی مقدماتی مورد بررسی و حمایت قرار گرفت. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها در مرحله­ی اصلی نیز، ابتدا با استفاده از رویکرد غربالگری داده­ها (شامل؛ نمودار جعبه­ای، آماره­ی مهالانوبیس، آماره­های چولگی و کشیدگی تک و چندمتغیره، نمودار پراکنش)، وضعیت داده­های پرت یا دورافتاده و مفروضه­های رویکرد آماری مدل­سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. سپس، با استفاده از رویکرد آماری مذکور، نحوه‌ی برازش مدل و روابط ریاضی-ساختاری بین سازه­های موجود در آن، آزمون گردید. نتایج نشان داد که مدل برازش یافته‌ی اولیه نیاز به اصلاحاتی در قالب حذف 8 مسیر مستقیم معنادار نشده بین سازه‌های آن و همچنین اضافه نمودن مسیرهای همبستگی خطاهای واریانس بین نشان‌گرهای سازه­های درون‌زای مدل دارد. بدین ترتیب، مدل اصلاح‌شده نهایی مورد برازش کامل قرار گرفت.